Köpekler yas tutar mı?

Sevilen birinin kaybı, insanlar üzerinde derin bir etkiye sahip olabilir. Peki köpekler bu gibi durumlardan etkilenir mi? İnsanlar gibi, köpekler yas tutar mı?

İnsanlar sevdiklerini kaybedince çok üzülürler ve bu durum uyku düzenlerinden iştaha kadar her şeyi etkileyebilir. Peki köpekler bu gibi durumlarda ne yapar? Araştırmacılar bu konuyu ele aldı ve arkadaşını kaybeden köpeklerin de benzer davranış değişiklikleri gösterdiklerini açıkladı.

Araştırmacılar, bulguların keder olarak tanımlanıp tanımlanamayacağının net olmadığını söylese de, çalışmanın potansiyel olarak gözden kaçan bir refah sorununa işaret ettiğini söylüyorlar.

Çalışmanın yazarlarından biri olan Milano Üniversitesi’nden Dr. Federica Pirrone şunları söyledi: “Köpekler, tanıdık grup üyeleriyle çok yakın bağlar geliştiren son derece duygusal hayvanlardır. Bu, içlerinden biri ölürse çok üzülebilecekleri ve bu sıkıntıyla baş etmelerine yardımcı olmak için çaba gösterilmesi gerektiği anlamına gelir.”

Keder ifadesi insanlara özgü değildir: Büyük maymunlar, yunuslar, filler ve kuşlar, ölümle ilgili ritüellerde yer alırlar ve yas tutar gibi görünen türler arasındadır.

YAS KÖPEĞİ ANKETİ

The Guardian’ın haberine göre Bilimsel Raporlar dergisinde yazan Pirrone ve meslektaşları, köpeklerin nasıl keder yaşadıklarını araştırmak için çevrimiçi olarak bir “yas köpeği anketi” cevaplayan 426 İtalyan yetişkinin yanıtlarını nasıl analiz ettiklerini anlatıyor.

Katılımcıların tümü, en az bir köpeği hayattayken köpeklerinden birinin kaybını deneyimlemişti. Anket, aile üyesinin ve ölümden sonra hayatta kalan köpeklerin davranış ve duygularını inceledi.

Sonuçlar, aile üyelerinin %86’sının, hayatta kalan köpeklerin, evdeki başka bir köpeğin ölümünden sonra davranış değişiklikleri gösterdiğini söylediğini ortaya koyuyor.

Pirrone şunları söyledi: “Genel olarak, köpeklerin daha az oynadıkları ve daha az yedikleri, daha fazla uyudukları ve sahibinin dikkatini çekmek için daha fazlasını aradıkları bildirildi.” Sonuçların, aile üyesi ile köpeği arasındaki bağlanma seviyesinden veya evcil hayvanlarını insanlaştırıp insanlaştırmadıklarından etkilenmediğini ve aile üyelerinin sadece kederlerini yansıtmadıklarını öne sürdü.

Ekip, değişikliklerin köpeklerin ne kadar süre birlikte yaşadıklarıyla veya hayatta kalan köpeklerin cesedi görüp görmediğiyle bağlantılı olmadığını söyledi.

Yazarlar, “Bu hipotezi desteklemek için, eğer köpekler yaşamları boyunca yemeklerini paylaşırlarsa, hayatta kalan köpeğin aktivite seviyesini düşürme ve kayıptan sonra daha fazla uyuma olasılığının daha yüksek olduğunu bulduk” diye yazdı.

Sonuçlar ayrıca, ölen veya onların ebeveyni veya yavruları olan hayvanla dostane bir ilişkisi olduğu bildirilen köpekler için davranış değişikliklerinin daha güçlü olduğunu ortaya koydu.

Pirrone, “Büyük olasılıkla bu, hayatta kalan köpeğin güvenlik ve güvenlik sağlayan bir bağlanma figürünü kaybettiği anlamına geliyor” dedi.

İNSAN DUYGULARI DA BİR ROL OYNAYABİLİR

Hayatta kalan köpeklerin korku seviyelerindeki artış ve yiyecek tüketimindeki azalma, ölüme tepki olarak aile üyelerinde daha fazla acı, öfke ve psikolojik travma ile ilişkilendirildi.

Pirrone, “Bu, potansiyel olarak tehlikeli koşullarla uyumlu bir başa çıkma stratejisinin bir parçası olarak sosyal türlerde yaygın olan bir tür duygusal bulaşma veya korkunun sosyal aktarımının olabileceği anlamına gelir” dedi. Ancak ekip, bulgunun, sahiplerinin hayatta kalan köpeklerin davranışları veya duyguları hakkındaki algılarıyla da bağlantılı olabileceğini söyledi.