Ajanimo
Uzman Psikolog Soysal: “Çocuklara hayvanların sevgi yönlerini vurgulayarak anlatmalıyız” dedi.
Türkiye’de medya, sokakta yaşayan köpeklerin saldırdığına dair bolca yayın yapıyor.
Son dönemlerde artan haberler birlikte sokakta yaşayan evsiz hayvanların saldırgan olduğuna dair bir kanı ortaya çıktı ve durumdan en çok etkilenenler ise çocuklar oldu.
Uzman klinik psikolog Özlem Soysal, sokakta yaşayan köpeklerin saldırılarının artmasının altındaki nedenin yaşam alanlarının kısıtlanmasından kaynaklı olduğunu belirtirken, çocuklardaki travmanın atlatılması için de ebeveynlere sorumluluk düştüğünü söyledi.
‘BİREYLER HAYVAN KORKUSUYLA DÜNYAYA GELMEZ’
Uzman klinik psikolog Özlem Soysal, bireylerin doğduğunda hayvan korkusuyla dünyaya gelmediğini, bunun zaman ve süreç içerisinde günlük yaşantıda, ailenin ve çevrenin faktörleriyle insanlara aşılanan bir durum olduğuna dikkat çekti.
Soysal, bu süreçte en çok da köpek ve kedi fobi kaygısının ortaya çıkacağını kaydetti.
‘FOBİSİ OLAN BİR VARSA O ÇOCUK DA HAYVANA KARŞI KORKUYLA BÜYÜYOR’
Çocukların hayvanlara olan sevgileriyle bağ kuracağını aktaran Soysal, “Lakin bu durumlar değişebiliyor. Hiçbir çocuk hayvanı tanımaz. Hayvanı tanıma sürecinde farklı durumlar yaşanabiliyor. Özellikle eğer fobisi olan bir ebeveyn varsa o çocuk da hayvana karşı korkuyla büyüyor.” dedi
Çocukların çevrelerini taklit ederek hareket ettiğini belirten Soysal “Çünkü çevresinde gördükleri durumları yaşıyorlar. Bu yüzden genellikle bu tür durumlarda en önemli şey, ailelerin rolüdür. Aileler, çocuklarına sevgiyi nasıl aşılayabilirler? diye konuştu
‘İLK ETAPTA ÇOCUKLARA HAYVANLARI TANITMALILAR’
Soysal sözlerine devam ederken “İlk etapta çocuklarına hayvanı tanıtmalılar. Bir hayvana nasıl yaklaşmalı, nasıl sevmeli, nasıl bağ kurmalı. Bunu tanıttıktan sonra çocukla hayvanı baş başa bırakabilmeliler.”
“Çünkü çocuk bunu bilmeden hayvana nasıl davranacağını da bilmez. O durumlarda kedi veya köpek canı acıdığında, çocuk kedinin kuyruğundan direkt tutup çekerse canı acıdığında dolayı direkt çocuğu tırmalamaya başlar. Çocuğun canı acımaya başladığında onun hayvanlara karşı olan tutumunu olumsuz yönde farklı bir yöne kaydırabilir” dedi.
“Aile travma yaşıyor. Çocuk onunla nasıl savaşacağını bilmediği için bu durumda korkmaya başlar. Bu korku ileriki dönemlerde ona benzer bir hayvanla karşı karşıya geldiğinde baş dönmesi, mide bulantısı, vücutta terleme, hatta öyle bir duruma gelir ki, ondan kaçmaya çalışırken tehlikeli bir durumla karşı karşıya gelebiliyor.”
“Örneğin çocuk yolda yürürken daha önce bir hayvan saldırısına uğradı ve o hayvanla yüz yüze geldi, sokakta karşılaştı. Çocuk o an ona nasıl yaklaşacağını bilmediği için panik haliyle kaçmaya çalışacaktır. Ve o kaçış sırasında aniden bir cadde fırlaması da olabilir, bir yerden düşmesi de olabilir. Yani tehlike arz eden bir durum. Çocuklar böyle bir travma yaşadığında burada en önemli desteği vereceği roller bizler, ebeveynleriz.”
‘ÇOCUKLARA HAYVANLARIN SEVGİ YÖNLERİNİ VURGULAYARAK ANLATMALIYIZ’
“Yaşam alanlarını elinden aldığımız için bu saldırılara maruz kalıyoruz. Çocuklar, bizler. Bizlerin bir karantina süreci vardı. Hepimiz evde kaldıkça hırçınlaşıyorduk. Aynı şey hayvanlar için de geçerli. Çocuklara hayvanları tanıtırken onların daha çok yırtıcı ve vahşi yönlerini değil de sevgi yönlerini vurgulayarak anlatmalıyız.”
‘BENCE BÜTÜN EBEVEYNLER ÇOCUKLARINI EVCİL BİR HAYVANLA BÜYÜTMELİLER’
“Yavaştan dokunmasını sağlamalıyız. Sonra onunla ilgili resimler, animasyonlar yaptırarak çocuklara sevgiyi aşıladıktan sonra hayvanlarla yüz yüze getirmeliyiz.
“Şu dönemde özellikle bence bütün ebeveynler çocuklarını evcil bir hayvanla büyütmeliler. Bunun en önemli özelliklerinden biri de hem ruhsal hem de duygusal olarak çocuklarının iyileşmesini sağlıyor. Ve çocuk özgüvenli büyüyor. Çocuk paylaşımcı olmayı öğreniyor. Çocuk bu süreçte kendi sorumluluğunu biliyor. Aslında bir hayvanın da sorumluluğunu alıyor farkında olmadan.”
